Vraag gericht aan (gouverneur / deputatie / beide):
deputatie
Duiding provinciaal belang van de vraag:
Al in de provincieraad van december 2019 wees ik op de precaire financiële noden voor het vogelopvangcentrum (VOC) in Merelbeke. Verschillende collega’s hebben zich in de daaropvolgende jaren vragen gesteld over onder meer het leed van de talloze egels in datzelfde centrum.
Dit VOC in Merelbeke ondersteunen we als provincie uitsluitend door middel van een subsidie op basis van het “Reglement met betrekking tot de toekenning van subsidies aan erkende dierenasielen en erkende opvangcentra voor wilde dieren”. Op haar zitting van 27 oktober 2022 kende de deputatie op basis van dit reglement dan ook 3.000 euro toe aan het VOC Merelbeke. Met ander woorden, ook in 2022 – zoals ook in voorgaande jaren – wordt dit centrum enkel als een subsidiabele instelling voor dierenwelzijn beschouwd.
Het jaar 2023 was amper ingezet of we vernamen via de pers, dat er momenteel vrij grote problemen binnen de werking van het VOC Merelbeke zijn. Het VOC kreeg de FOD Dierenwelzijn op bezoek. Bij het dit bezoek werd zelfs een Proces-Verbaal opgesteld. Als gevolg van deze verbalisering verlengde het Agentschap Natuur & Bos (ANB) niet langer de erkenning van het VOC Merelbeke.
Het VOC Merelbeke is de voorbije jaren ontzettend gegroeid. Het vrijwilligerswerk in de particuliere tuin van weleer heeft dan ook nood aan meer professionalisering, ruimte en middelen om te kunnen overleven. Het laatste inspectieverslag stelt evenwel dat het VOC in Merelbeke niet langer genoeg plaats heeft voor het welzijn en de gezondheid van de dieren. Of zoals het officieel heet: het voldoet niet aan de accommodatie- en bioveiligheidsmaatregelen. Dat betekent dat er niet genoeg plaats is om dieren op te vangen in een verblijf waarin ze zich goed voelen.
Dit verhaal is voor de provincie geen goed nieuws. Oost-Vlaanderen kent momenteel 3 vogelopvangcentra “onder de vleugels” van Vogelbescherming Vlaanderen: Merelbeke, Kieldrecht en Geraardsbergen. Naar verluid staat bij bijna alle drie de centra het water aan de lippen: de regels naar huisvesting van wilde dieren is terecht verstrengd en het aantal wilde dieren, die door de Oost-Vlaming worden aangeboden neemt toe. De kosten blijven. Om een idee te geven: de kosten voor verplegen en onderhoud van één egel bedraagt 2,5 euro per dag. Het eventueel verdwijnen van deze VOC’s zou dan ook een echte ramp zijn voor de wilde fauna in onze provincie. Om maar een idee te geven: het VOC in Merelbeke alleen vangt jaarlijks 4.000 tot 6.000 wilde dieren op.
Uit de signalen die ik ontvang, is het duidelijk dat de oprichting van één professioneel en provinciaal VOC zich meer en meer opdringt. Ook het Vlaams Gewest – middels het ANB - lijkt te werken in de richting van één VOC per provincie.
Voor mijzelf lijkt een VOC méér dan een subsidiabele instelling voor dierenwelzijn. Naast de vaste dienstverlening aan de vele Oost-Vlamingen, is er de bijdrage aan natuurbehoud en de (natuur-)educatieve werking. De werking van een VOC raakt dan ook vele domeinen, waar we als provincie voor bevoegd zijn: educatie, natuur, dierenwelzijn en wellicht – omwille van de noodzakelijke huisvesting - ook domeinen.
Concrete vraag:
Op welke wijze wordt de provincie (bij gesprekken op Vlaams niveau) betrokken bij een doorstart van het VOC Merelbeke? Welke contacten waren met het Vlaams Gewest? Welke zijn daar de conclusies?
Hoe zullen de noden en de werking van een VOC op een meer bevoegheidsoverschrijdende manier worden opgepakt? Op welke manier kan een VOC dan op een meer een structurelere ondersteuning van de provincie rekenen?
Welke ruimte is er binnen de provinciale domeinen beschikbaar om een provinciaal VOC uit te bouwen?
Op welke manier zal het scenario van een Provinciaal VOC (professioneel, financieel en ruimtelijk) door de deputatie worden onderzocht?